de roze ridder

De roze ridder

1999

Bezetting: 3 tot 6 dames – 5 tot 8 heren

Het theatergezelschap waarvan Meneer François de voorzitter en de hevigste bezieler is, voert een historisch, middeleeuws drama op. Spoedig blijkt dat geen enkel personage goed in z’n rol zit en dat het decor en de daar bij horende rekwisieten eerder rampzalig dan geloofwaardig zijn. Om de haverklap vervalt het hele gezelschap dan ook in interne ruzies en discussies die zelfs een bestuurshervorming tot gevolg hebben. De hele technische ploeg, en zelfs de souffleur nemen volmondig deel aan het gekibbel. De vorm der dialogen geeft het publiek de indruk dat er ter plaatse geïmproviseerd wordt. Het verhaal op zich is weliswaar ondergeschikt, maar kent toch verrassende wendingen. Zo hebben we Clothilde (of Mathilde), een maagdelijke jonkvrouw, Kludde, de knecht van heer Halewijn, tevens geducht tegenstander van Johan van Vlaanderen, de wijze koning Richard en diens echtgenote, Trees van Oostenrijk. Ook de hofnar speelt een niet onbelangrijke rol bij de uiteindelijke ontknoping! Kortom, een commedia dell’arte op z’n Vlaams, waarbij de lachspieren continu zwaar op de proef worden gesteld. Een ware uitdaging voor gezelschappen die dit genre nog nooit hebben uitgeprobeerd. Je hebt er zelfs geen decor voor nodig.

“Laat je meeslepen in een kluchtig ridderverhaal dat uit een matig geschift brein is ontsproten. Er worden aldaar draken geplunderd, kerken verkracht en jonkvrouwen verslagen.”

EERSTE TAFEREEL

HET ZAALLICHT WORDT VOOR TWEE DERDE GEDOOFD … WANNEER ALLES STIL IS? KOMT MENEER FRANCOIS MET VEEL KABAAL? EN BUITEN ADEM DE ZAAL BINNEN … HIJ PUFT EVEN UIT TEGEN DE MUUR OF EEN PILAAR …

FRANCOIS: Excuseert u mij dat ik een beetje laat ben, maar ‘t is mijn eigen schuld niet! … Ik weet wel dat dat wreed ambetant is, als g’op uwe stoel zit en ’t licht al uit is, dat er nog ééne komt binnenvallen, maar ik zeg het nog is, ’t is mijn eigen schuld niet! … Normalitair kom ik altijd en overal op tijd! Vandaag is dat echtig waar een uitzondering!

TUUR: (is inmiddels opgekomen) Pssst … Hé … Voorzitter!

FRANCOIS: (kijkt alle kanten uit, tenslotte richting podium) Ah, daar zijt ge? … Wat is er manneke?

TUUR: ’t is voor te vragen, meneer de voorzitter, of da we mogen beginnen?

FRANCOIS: (kijkt op uurwerk) Ah, natuurlijk datte, manneke! Ge moest feitelijk al lang bezig zijn! ’t Is al twee minuten over acht ure!

STAF: (is bij tuur komen staan) dat weten wij ook wel, voorzitter, maar eigenlijk waren wij op u aan het wachten!

FRANCOIS: … Op mij? (de anderen komen ook één voor één op)

TUUR: Ja! We waren een klein beetje ongerust, ziet ge?

FRANCOIS: Ongerust? Serieus? … (tot publiek) … Dat zijn nu toch is toffe gasten, die gasten van mij é? Niet willen beginnen zonder hunne voorzitter, hebt ge’t van ze leven al geweten? … Neemt zakdoek) … Awel, dat pakt mij nu écht é, dames en heren! … Dat is precies als … allee, als een bende kinderen die ’s avonds staan te wachten tot dat hunne papa thuiskomt! … (tot dame in publiek) … Da’s toch schoon é, madam? …

STAF: Ge moet ons verexcuseren é, voorzitter, maar als ge nu is zou gaan zitten?

FRANCOIS: (ontroerd) Ochot… Ochot… Ochot … Ik mag nog gaan zitten ook nog! …

ANGEL: Ja, van ’t moment dat gij zit kunnen we er aan beginnen é, voorzitter?

FONS: We hebben voor u ne stoel gereserveerd! Hier vlak van voor, op d’eerste rij in’t midden!

TUUR: Beter kunt ge niet zitten é, voorzitter?

FRANCOIS: vlak vanvoor? … In’t midden? … (begint weer te snotteren) Ochot ochot … ’t zijn toch zo’n brave gasten é madam? … Allee, waar komt ge dat nu nog tegen? … De beste plaats reserveren voor hunne voorzitter! Hebt ge dat nu van ze leven al geweten? … (gaat tot aan de eerste rij, waarop de middelste stoel een briefje ligt “gereserveerd v.i.p") … Ochot ochot … kijkt ne keer hier! Dat hebben ze speciaal voor mij gemaakt! V.I.P … Hoe schoon toch … Wat wilt dat eigenlijk zeggen V.I.P.? …

FONS: V.I.P? Awel, dingen é … eu … Ja, wat wilt dat eigenlijk zeggen, Tuur?

TUUR: Awel, verry impotent person … of zoiets! …

FRANCOIS: Ochot ochot, da’s toch schoon! Weet ge wat? Ik ga da direct in mijnen auto leggen! Als souvenir! (wil weggaan)

HILDE: (is bij de groep komen staan) Maar enfin nu, pa! Kunt ge dat nu straks ni doen? Wij willen eindelijk gaan beginnen, zulle!

FRANCOIS: Eh? … Ah ja! Jaja, kinneke, ge hebt gelijk! (zet zich neer) allee, vooruit! Begin maar! …

ALLEN ROMMILIG AF … Gust op, verkleed als nar!

GUST: Dames, heren, welgekomen! … Wij gaan hier voor u spelen … oortjes en ogen wijd open … De historie van de roze ridder! … Dit is het eerste tafereel! … Jonkvrouw Clothilde plukt de blomme! (GROET)

FRANCOIS: Jamaar Gust, moet ge dat nu niet een beetje beter inkleden?

GUST: Eh? Pardon?

FRANCOIS: Awel ja, ik wil zeggen, zou ge niet beter de mensen een beetje voorbereiden op het feit dat heel ‘t stuk eigenlijk nogal kramakkel in mekaar zit omdat we feitelijk niet op tijd zijn gereed geraakt met de repetities?

GUST: Jamaar allee nu, voorzitter? Ik kan toch moeilijk op voorhand gaan verkondigen dat er niemand van de personaliteiten goed in zijne rol zit? Tenandere, het feit dat we niet op tijd zijn gereedgeraakt, dat lig niet aan ons, maar aan de mannen van’t zaalcomité! Ze weten dat wij de maandag en den donderdag repeteren, en achter ons gat verhuren ze de zaal door aan Jan en alleman!

FRANCOIS: Jamaar, ge hebt die dagen toch in mijne living mogen repeteren?

GUST: Ja, da’s waar! Maar ge moet mij dat pardonneren dat ik dat zo vlak af zeg é, voorzitter! Die repetities in uwe living die hebben ’t stuk geen goed gedaan, let op mijn woorden!

FRANCOIS: Ah nee? … En waarom niet ? …

GUST: Ja, luister é, voorzitter, ik wil u niet graag affronteren, maar ik vond dat toch eigenlijk een klein beetje deprimerend dat uw madam niet mocht gestoord worden als ze naar den televisie keek!

FRANCOIS: Ach, ge kent ons Rozalie toch é, Gust. Als ’t iets is voor het toneel, dan zal z’al het mogelijke doen om roet in’t eten te gooien!

GUST: Jaja, dat weet ik wel, voorzitter, en u verwijten we niks! Maar ge moet toch wel begrijpen dat het niet plezant repeteren is als ge geen geluid moogt maken! Van de dertig repetities die we gehad hebben waren er veertien in uwe living! Dat betekent dat wij veertien keren moeten playbacken hebben! Gewoon onze mond open doen zonder iets te zeggen!

FRANCOIS: Jaja, ik weet wel dat dat niet plezant is! Maar ge moet alleen maar peinzen, dat dat goeie oefeningen waren voor de bewegingsregie, als ge verstaat wat dat ik bedoel!

HILDE: (plots op) Zeg, hoe zit dat hier eigenlijk, gaan we nu beginnen of niet?

FRANCOIS: Jajaja, ’t is goed Hildeke! We waren de mensen in de zaal alleen maar een beetje informatie aan’t verschaffen!

HILDE: Ja zeg, dat kunt ge straks in de pauze toch ook doen é, pa?

FRANCOIS: Jajaja, das juist, meiske! Allee Gust, kondigt dat nog is aan! En goed articuleren é! ’t Is voor écht nu!

GUST: (schraapt de keel, zet zich in een triomfantelijke houding) … Hum hum … Dames, heren, welgekomen! … Wij gaan hier voor u spelen … Oortjes en ogen wijd open … De historie van de roze ridder! … Eerste tafereel, jonkvrouw Clothilde plukt de blomme! (groet, af … francois steekt duim in de lucht) …

ER SPEELT EEN VROLIJK MIDDELEEUWS MELODIETJE … HILDE KOMT ONNOZEL HUPPELEND OP DE MAAT VAN DE MUZIEK OP … LANGZAAM DE MUZIEK OUT-FADEN!

FRANCOIS: (staat plots recht, draait zich face publiek) Dat is ons Hildeke, dames en heren! Dat is nu mijn dochter! En ons Hilde speelt de rol van jonkvrouw Clothilde. En jonkvrouw Clothilde, dat is de dochter van Koning Richard! Z’is dus eigenlijk een prinses, feitelijk! En ge gaat zien dat ze daar subiet overvallen gaat worden door …

HILDE: (stampt woedend op de grond) Pa, alstublieft é!

FRANCOIS: Jamaar allee Hildeke, wat is’t? Mag ik dat aan de mensen niet vertellen misschien? Ge moet u daar toch niet zo lastig voor maken, wat is dat nu?

HILDE: (PROBEERT HAAR KALMTE TE HERWINNEN) Pa, luister! Ik veronderstel dat ge dat stuk geschreven hebt met de bedoeling dat wij dat uitvoeren!

FRANCOIS: Ah ja, natuurlijk! Maar waarom …

Personages

MENEER FRANCOIS (de voorzitter)
HILDE (jonkvrouw Clothilde)
STAF (roze ridder en heer Halewijn)
FONS (koning Richard)
ANGEL (Trees van Oostenrijk)
GUST (hofnar en aankondiger)
TUUR (Kludde)
ROZALIE (het ‘wijf’ van François)
SOUFFLEURr M/V
KLANKman of -vrouw
LICHTman of -vrouw

Een creatie van Lawekerke (Merchtem) in 2000.
Verdere opvoeringen:
2000
* De honingpot, Heist-Op-Den -Berg
* Rostune, Sijsele

2001
DAF, westerlo
* Toneelkring Vossem
* Theater 92, Oevel
* Toneelkring Lichtervelde

2002
* Kreatief, Hasselt
* Toneelkring Beerse
* Gras en hei, Putte
* Losse theater, Harelbeke
* Bevelse toneelkring
* Keldertrapke, Essen
* Amateurke, Gits
* Rust roest, Brussel
* Komedietheater KALK, Gent
* De kokkels, Koksijde
* De dry Sweerden, Varsenaere
* Toneelvrienden Desselgem
* Hogerop, Moorsele
* Licht uit, spot aan, Tienen