Het geluid van zwetende Chinezen

2002

Bezetting: 6 dames - 6 heren

 

Je zal het als toneelkring toch maar meemaken! Maanden aan een stuk repeteer je jezelf te pletter om de voorstelling van een schoon Chinees drama klaar te krijgen, en de avond voor de première wordt in het zaaltje ingebroken! Alles is weg! Het decor, de kostuums, de muziek en uiteraard ook de moraal! Het publiek naar huis sturen en de mensen alzo op hun culturele honger laten zitten is onbeleefd! Vinden ze daar “toevallig” toch geen koffer vol attributen zeker?… Dus, spelen ze maar een paar tafereeltjes uit het schooltoneel!...We krijgen bijgevolg een zéér speciale en ietwat gemoderniseerde versie van enerzijds, “Roodkapje”, en anderzijds “Sneeuwwitje”...Vooruit dan maar ?…Zot zijn doet geen zeer, maar ’t jeukt een beetje!

 

“Hoe plezant kan onzin zijn ?…Een dergelijke klucht spelen is een aangename ervaring, maar zo’n ding schrijven is eigenlijk helemaal de max…Ik heb er van genoten!”

RENE:                                       (komt opgezeuld met een grote rieten mand) Mannekes mannekes mannekes, zie ’s wat dat ik hier achter in dat rommelkotteke heb gevonden!

 

MARIE-CLAIRE:                      Hebt g’uwe vuile was bij René?

 

RENE:                                       Dat is een mand van’t school! Die zijn dat hier zeker vergeten!

 

LUDO:                                      Jamaar, als dat van’t school is, wat staat dat hier dan te doen?

 

RENE:                                       Awel, die hebben hier een paar weken geleden toch ook toneel gespeeld?

 

WISKE:                                    Jaja, da’s just, ik rappeleer mij dat! Dat was schooltoneel met als thema “sprookjes”!(dromerige zucht) Schoon dat dat was...

 

GERMAINE:                             Jamaar, we kunnen wij met die bazaar toch niks doen? Zet die mand maar gauw waar dat ge ze gevonden hebt, voor dat we daar miserie mee krijgen!

 

RENE:                                       Jamaar Germaine, gij verstaat dat niet zeker? Die mand, dat is een geschenk uit d’n hemel!

 

GERMAINE:                             ...Pardon?

 

RENE:                                       Awel, nu hebben we tenminste kleren! ’t Is toch beter dan niks?

 

ISIDOOR:                                René, gij zijt zo zot als een achterdeur!

 

RENE:                                        Waarom?

 

ISIDOOR:                               Hoe kunt ge nu een figuur gaan spelen uit een Chinees drama in een kostuumke van een kabouter?

 

RENE:                                       Ja, het is toch maar een gedacht é mannekes? Alstemblieft zeg!

 

ZIJN IN DE MAND BEGINNEN ROMMELEN...

 

MARTHA:                                 Oh, hierzie, kijk! Twee tekstboekskes!

 

LUDO:                                        Wàtte? Seksboekskes?

 

MARTHA:                                 Nee, “tekstboekskes!  “Roodkapje”, en “Sneeuwwitje”!

 

GERMAINE:                             Jaja mannekes, héél schoon en héél goed, maar we kunnen dat niet gebruiken! (teleurstelling bij de anderen)

 

WISKE:                                       Zeg, Germaine, mag ik ’s een voorstel doen?

 

GERMAINE:                              Een voorstel?...Enfin ja, waarom niet?

 

WISKE:                                    Awel,als we nu voor die mensen in de zaal gewoon een paar van die sprookjes zouden spelen, dan hebben die toch ook iets voor hun geld gehad?

 

GERMAINE:                             Maar enfin nu, Wiske! Ge zijt gij een braaf meiske, maar eu... Een historisch drama gaan ramplaceren door een kindervertelselke, dat is toch een beetje ver gezocht, vind ge dat nu zelf niet?

 

ISIDOOR:                               Helaba, goed zien wat dat ge zegt é, Germaine! Dat meiske is nog zo stom niet als dat de René d’r uit ziet! Zo’n sprookske, dat heeft zowel een historische als een kulturele waarde!

 

ANDEREN BEKIJKEN ELKAAR VERWONDERD...

 

GERMAINE:                              ...Wàblieft?

 

ISIDOOR:                               Ja, ik had ’t kunnen denken dat ik het twee keer zou moeten uitleggen!...Luister!... Sprookjes die zijn niet zomaar gemaakt om de kinderen in slaap te wiegen, integendeel! Het is de bedoeling dat het kind dat in de mens zit de échte waarden van het leven leert kennen! Het is dus een rechtstreekse confrontatie met de realiteit!

 

MARTHA:                                  Volgens mij heeft d’n Isi weer aan de fles gezeten!

 

GERMAINE:                              Klep toe, Martha! Laat ‘m voortvertellen!

 

ISIDOOR:                               Merci, Germaine! Als we dus die sprookjes in hun totaliteit gaan analyseren, dan kunnen we alleen maar concluderen dat ze vol verborgen dramatische taferelen zitten! Enfin, neem nu “roodkapje”!

 

LUDO:                                          (tussen de tanden) Ja, dàt zou nog ’s een gedacht zijn!

 

ANDEREN:                               Sssst!

 

ISIDOOR:                               Ik zei dus, neem nu “roodkapje”! Dat gaat over een minderjarig kind dat zomaar door haar moeder het bos wordt ingestuurd! Dat is toch “drama” ?

 

ANDEREN KIJKEN HEM DOM AAN...

 

WISKE:                                       ...Waarom?

 

ISIDOOR:                               Ah, kinderverwaarlozing, natuurlijk! Als ge nu als ouder uw klein mannen zomaar d’n bos in stuurt, dan wil dat toch zeggen dat er serieus iets schort aan uw pedagogisch inzicht?...Of niet?

 

PAULA:                                     (schiet weer recht) Zeg, hoe zit dat daar eigenlijk feitelijk? Gaat ge daar d’n helen avond staan zeveren, of gaat ge toneel spelen? We zouden ’t wel graag ’s willen weten!...Merci! (zet zich terug)

 

GERMAINE:                             (nerveus) Eu, jajaja! Dames en heren, wij spelen vandaag voor u,eu, dinge, eu...Roodkapje!

 

RENE:                                          En de boze wolf!

 

GERMAINE:                             Just, ja! En de rollen zijn als volgt verdeeld! (kijkt rond) Eu...Wiske, die speelt roodkapje, eu...Ludo speelt de boze wolf...Marie-Claire speelt de grootmoeder...

 

MARIE-CLAIRE:                     Hela hela hela! Waarom moet ik hier altijd die onnozele bijrollekes gaan spelen? Dat is altijd het zelfde! En daarbij, ik laat mij door de Ludo niet opeten! No way! (gaat staan mokken)

 

GERMAINE:                              Allee nu, Marie-Claire! Komaan é zeg!

 

MARIE-CLAIRE:                      Ik denk er niet aan!

 

GERMAINE:                            (zucht) Allee, de miserie begint al! Eu, Féliciënne, kunt gij als regisseur niet eu...(wijst naar Marie-Claire)

 

FELICIENNE:                         Komt in orde, madam de voorzitter!...(arm rond Marie-Claire) Marie-Claire, ge moogt ons nu niet in de steek laten, kind! Gij zijt de meest ervaren actrice van allemaal! Gij speelt ze hier één voor één van planchetten, als ge dat wilt!

 

MARIE-CLAIRE:                     Jaja, dat weet ik wel! Maar, waarom mag ik dan d’n hoofdrol niet spelen?

 

FELICIENE:                              Jamaar meiske, dat “is” toch d’n hoofdrol?

 

MARIE-CLAIRE:                      Hoe ? Roodkapje is toch d’n hoofdrol?

 

FELICIENE:                             Maar bijlange niet! Het is de grootmoeder die de sleutelfiguur is van ’t verhaal!

 

MARIE-CLAIRE:                      Is dat echt?

 

FELICIENE:                             Da’s zeker dat!...Weet ge wat we doen? We veranderen d’n titel in “De grootmoeder van roodkapje”!

 

RENE:                                        En de boze wolf!

 

MARIE-CLAIRE:                      (herleeft) Oh! Da’s tof zeg! Ik speel d’n hoofdrol!

 

LUDO:                                        Jaja, d’n “hoofddrol”!

 

GERMAINE:                             Allee, zwijgen é, Ludo! En nu, mannekes, actie! Trekt daar maar de juiste kleren aan, Isidoor, gij zet u in souffleurspositie, en gij, Félicienne, gij coördineert d’n boel!

 

IEDEREEN KIEST ROMMELIG POSITIE, DE ACTEURS HALEN DE JUISTE KLEDINGSTUKKEN UIT DE MAND...

 

FELICIENNE:                           René, zet daar ’s een muziekske op!

 

RENE:                                        Hoe moet ik dat dan doen? Ik heb geen geluidsinstallatie!

 

FELICIENNE:                           Shit, da’s waar ook! Eu...Fluit dan iets!

 

RENÉ:                                          (produceert een geluid dat op fluiten lijkt)

Een creatie van het Echt Mechels theater in 2002.

Verdere opvoeringen:

2002
* ‘t Veusels tonjel, Rijkevorsel  
2004
* ‘t Klaverblad, Herentals.  
* Damato, Oevel
2006
* Maskee, Ledeberg

2008

*Simali—Lierde

*Silowet—Schoten

*Handzaamse Toneelvereniging—Handzame